- rozbijać się się o coś, za czymś
- уси́ленно хлопота́ть о чём-л., добива́ться чего́-л.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
rozbijać się — I – rozbić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać rozbiciu, zniszczeniu; rozpadać się na części wskutek uderzenia, upadku itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oba samochody rozbiły się w wypadku. Dzbanek rozbił się o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbijaćam, rozbijaća, rozbijaćają, rozbijaćany {{/stl 8}}– rozbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, rozbijaćbiję, rozbijaćbije, rozbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łamać się — I – złamać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pękać, rozpadać się na dwie lub więcej części pod wpływem nacisku, uderzenia itp.; być łamanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lód łamie się pod ciężarem sań. Gałąź złamała… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… … Słownik języka polskiego
tłuc — ndk XI, tłukę, tłuczesz, tłucz, tłukł, tłuczony 1. «uderzeniami rozbijać na kawałki, rozgniatać coś, niszczyć coś przez uderzanie, rzucanie; rozbijać» Tłuc szklanki przy zmywaniu. Brzęk tłuczonego szkła. Tłuczone kartofle. Tłuc kamienie. Tłuc… … Słownik języka polskiego
gruda — ż IV, CMs. grudzie 1. lm D. grud «bryła, kawałek (najczęściej ziemi)» Rozbijać grudy motyką. 2. blm «zamarznięta ziemia» Iść, jechać po grudzie. ◊ Coś idzie jak po grudzie «z czymś trudno się uporać, coś przychodzi komuś z trudem, ciężko» 3. blm… … Słownik języka polskiego
tłuc — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vd, tłukę, tłucze, tłucz, tłukł, tłukli, tłuczony {{/stl 8}}– stłuc {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbijać na drobne kawałki, niszczyć przez uderzanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rąbać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, rąbaćbię, rąbaćbie, rąbaćany {{/stl 8}}– rąbnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIa, rąbaćnę, rąbaćnie, rąbaćnij, rąbaćnął, rąbaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień